Wyznaczenie wielkości strzałki wygięcia i przechyłu dla imperfekcji
Imperfekcje geometryczne konstrukcji mogą zostać zdefiniowane na modelu w sposób bezpośredni lub w niektórych przypadkach uwzględnione na etapie wymiarowania elementu w sposób pośredni (
patrz
Wybór analizy globalnej dla stalowej konstrukcji ramowej). Jeżeli imperfekcje mają zostać zdefiniowane jawnie, czyli bezpośrednio na modelu geometrycznym konstrukcji, można wykorzystać do tego postacie wyboczeniowe uzyskane z globalnej analizy wyboczeniowej (liniowa analiza wyboczeniowa, ang. LBA). W zależności od znalezionych postaci mogą one posłużyć do zdefiniowania imperfekcji lokalnych jak i globalnych. Jednak w
artości dla tych postaci są bezwymiarowe.
Wielkość przechyłu Φ
Jest to imperfekcja globalna, a więc dla całej konstrukcji obliczana jest na podstawie wzoru (5.5) PN-EN 1993-1-1:
(W.1) [(5.5) EC3-1-1]
gdzie:
oraz
h
jest wysokością konstrukcji w metrach
m jest liczbą słupów w rzędzie w rozpatrywanej płaszczyźnie (wlicza się tylko słupy, które przenoszą siłę nie mniejszą niż 50% przeciętnego obciążenia analizowanego słupa)
Otrzymana wartość to tangens kąta nachylenia konstrukcji wyrażonego w radianach. Ponieważ tangens dla małego kąta równa się wartości tego kąta, końcową
wartość przemieszczenia punktu końcowego słupa
można zapisać w postaci :
e =
Φ* h
(W.2)
Wielkość strzałki wygięcia e 0
Wartości względne lokalnych wstępnych imperfekcji łukowych dla elementów narażonych na wyboczenie giętne podaje Tablica 5.1 PN-EN 1993-1-1. Są one uzależnione od krzywej wyboczenia i rodzaju przeprowadzanej analizy
Tab. 1 [Tablica 5.1 EC3-1-1]
Krzywa wyboczenia
wg tab. 6.1
|
Analiza sprężysta
e
0
/ L
|
Analiza plastyczna
e
0
/ L
|
a
0
|
1/350
|
1/300
|
a
|
1/300
|
1/250
|
b
|
1/250 |
1/200
|
c
|
1/200
|
1/150
|
d
|
1/150
|
1/100
|
Przykład obliczeniowy
Wyznaczenie wartości wstępnego przechyłu konstrukcji
Φ = 0,005*0,816*0,866 = 0,003533
Wartość przechyłu e =
Φ*h = 0,00353*6,0 = 0,021m = 21mm
Wyznaczenie wartości wstępnej imperfekcji łukowej elementu
Krzywa wyboczeniowa
b wg Tablicy 6.2 PN-EN 1993-1-1 dla
- h/b = 290/300 = 0,967 ≤ 1,2
- tf = 14,0mm
- wyboczenie względem osi y-y
Względna obliczeniowa wartość imperfekcji łukowej odczytana z Tablicy 5.1 PN-EN 1993-1-1 dla analizy sprężystej i krzywej
b wynosi 1/250.
Wartość strzałki wygięcia zatem e
0 / L = 1/250 => e
0=6,0/250 = 0,024m = 24mm
Po wykonaniu analizy wyboczeniowej możliwe jest przypisanie w AxisVM tych wartości do odpowiednich postaci
(moduł
IMP
)
i uwzględnienie tak zmodyfikowanej geometrii początkowej w analizie statycznej z nieliniowością geometryczną.
Rys. 1. Przypisanie wartości imperfekcji do geometrii na podstawie uzyskanych postaci wyboczeniowych
W przypadku zastosowania
w liniowej analizie wyboczeniowej
elementów prętowych o sześciu stopniach swobody (6 DoF) uzyskane wyniki będą dotyczyć tylko giętnych postaci wyboczenia.
Related Articles
Ocena wrażliwości konstrukcji na efekty II rzędu
Mnożnik obciążenia krytycznego α cr przyjęto jako miarę efektów II rzędu. Mnożnik ten definiuje się jako stosunek obciążenia krytycznego odpowiadający niestateczności sprężystej układu do obciążeń obliczeniowych. Innymi słowy wartość ta mówi nam ...
Liniowa analiza wyboczeniowa - założenia i praktyczne zastosowania
Założenia LBA Liniowa analiza wyboczeniowa (ang.linear buckling analysis - LBA ) pozwala na określenie postaci wyboczenia konstrukcji i odpowiadających im wartości własnych . Założenia liniowej analizy wyboczeniowej są następujące: obciążenie jest ...
Co to są efekty II rzędu?
W analizie konstrukcji efekty II rzędu dotyczą sytuacji obliczeniowych, w której siły wewnętrzne i przemieszczenia wyznaczane są w oparciu o zdeformowaną (pod wpływem obciążeń) geometrię. Efekty te dzielimy na: globalne (dotyczą deformacji całej ...
Wybór analizy globalnej dla stalowej konstrukcji ramowej
Algorytm wyboru analizy statycznej oraz weryfikacji nośności ramowej konstrukcji stalowej w zależności od uzyskanego mnożnika krytycznego αcr. Dla różnych wariantów wybierano zawsze analizę możliwie najniższego rzędu., co nie wyklucza zastąpienia jej ...
Obciążenia imperfekcyjne wydzielonych układów stężeń
1. Wprowadzenie Poprawnie zaprojektowany płaski układ prętowy jest samostateczny i geometrycznie niezmienny w „swojej płaszczyźnie”, (tj. płaszczyźnie -XZ-) będąc jednocześnie geometrycznie zmiennym w płaszczyźnie -YZ- (patrz rys. 1.) Rys. 1. Widok ...