Witam, przygotowałem model, w którym analizuję płytę stropową podpartą ścianami i słupem. Model nr 4

Oparcie przegubowe

W modelu tym użyłem narzędzi - podpora liniowa - jako ściana podpierająca, podpora węzłowa - jako słup. Wychodzą poprawne wartości reakcji.

Przemodelowałem układ, podpierając słupem i elementem typu linia-linia - w celu sprowadzenia reakcji niżej (przydatne w przypadku kilku pięter). Problem w tym, że do elementów typu linia-linia nie mogę doczepić słupa, bo znika. (Podobnie nie można zamodelować powłoki jako ściany i słupa - wtedy ze słupa robi się żebro i wartości sił wewnętrznych w słupie są niepoprane). Jedynym rozwiązaniem, jest odsunięcie węzłów od węzła słupa i pozostawienie tego kawałka niepodpartego. Model nr 9.

Dodatkowo dołożyłem elementy sztywne na krawędzi podpory - ale one nie mają znaczenia.

Taki układ najbardziej zbliżył mnie do układu 4, jednak oczywiście powstają przekłamania, W końcu kilka cm stropu w ogóle nie jest podparta. Widać to po momentach w płycie

Czy można lepiej odwzorować model nr 4? Tak, aby przekazywać siły niżej, no i żeby słup był słupem. Nie wchodzi w grę modelowanie powłok jako ściany - walczę z optymalizacją dużych modeli.

Kolejna sprawa: Przebicie płyty od słupa.

W moim modelu Nr4 VEd/VRdc wynosi 1,467, a w Nr 9 = 1,363

To, co jest dziwne, gdy zaznaczę opcję "Wyznaczenie siły ścinającej przez całkowanie"

Nr 4 = 0,192 !!! , a Nr 9 = 2,819. Dlaczego tak jest?

Genialny byłby element zastępujący ścianę, który:

- nie byłby powłoką, żeby nie trzeba było go siatkować,

- posiadałby ciężar własny,

- miałby swoją grubość, a więc dostosowywałby siatkę elementu powierzchniowego powyżej i poniżej - jak słupy oraz jednocześnie odcinałby wartości sił wewnętrznych

- nie kolidowałby ze słupami - czyli można byłoby go zakończyć na słupie, nie zamieniając przy tym słupa w żebro.

- posiadałby parametry jak element typu linia-linia wraz z kalkulatorem jak w przypadku podpór

- można byłoby go włączyć i wyłączyć w widoku modelu

- siatka nie dzieliłaby go